پله پله تا ملاقات خدا

هیچ جا خونه‌ی خود آدم نمی‌شه...خونه‌ی خودت تنها...تنهایی خودت...دفترچه یادداشت خودت...سلام ریبار...الان از قبل هم تنهاتری....از همه گلایه داری و همه ازت گلایه...هیچ جا آرامش اینجا رو بهم نمی‌ده...شاید بار و بندیلمو جمع کنم و بخوام برم یه چندتا کوچه خیابون پایینتر...اشکالی که نداره...هیچکسی که قرار نیست منتظرم باشه....تا الانم کسی نبوده... + نوشته شده در جمعه بیست و یکم آذر ۱۳۹۹ ساعت 23:58 توسط ریبار  |  پله پله تا ملاقات خدا...ادامه مطلب

دلم برای دخترانه های وجودم تنگ شدهبرای شیطنت های بی وقفه،بی خیالی هر روزه،ناز و کرشمه ی من وآیینه،خنده های بلندو بی دلیل،برای آن احساسات مهار نشدنی...حالا اما...دخترک حساس و نازک نارنجی درونمچه بی هوا پله پله تا ملاقات خدا...ادامه مطلب

هیچ وقت عاشق نشو.....

 

رسالت سنگینی است....

کسی را گرفتار خودت نکن....

اگر گرفتار کردی پای این عشق مردانه بایست و بجنگ....

رهگذر عزیزم.....

پایان یک آدم زمانیست که باورهایش آوار میشود روی احساساتش....

وقتی برای سنگ شدن تلاش میکنی اما اشکهایت نمیگذارند....و لحظه لحظه بلورهای سنگی وجودت را آب میکنند....

دوست داری دوباره همان شود که بود....ولی نمیشود....

پله پله تا ملاقات خدا...

مثل دیواری قدیمی...در کوچه باغ‌هایی که بوی خدا میده....

و تو هنوز یادگاری‌هاتو روی این دیوار قدیمی می‌نویسی....

هیچ می‌دونی چند ساله که تو رو دارم؟؟؟و چند ساله شدی مَحرَمِ همه رازم؟؟؟؟

و من هنوز اینقدر دوستت دارم؟؟؟؟

در تنهاترین روزهای زندگیم...شادی و غم منو تو دل خودت نوشتی و آخ نگفتی....

به نظرم تو همون کودک درونمی....گاهی سرکش و گاهی آرام....ولی فقط برای خودم....

می‌رم که خاطره‌هامو بخونم....ولی هنوزم باهات حرف دارم....

عاشقتم ریبار لحظه‌های من....

پله پله تا ملاقات خدا...

یه دنیا ابهام و ترس پیش رومه....منم که جدیدا بی اعصاب و استرسی شدم...

نمیدونم چی قراره پیش بیاد....

دست و دلم می لرزه....

دیروز برای اولین بار دلم یه باغ خواست که شبا برم اونجا و دور از هیاهوی شهر زیر آسمون پر ستاره دراز بکشم و آرووم بگیرم....

پله پله تا ملاقات خدا...

میخوام با تمام توانی که برام مونده بجنگم....

حال این روزهامو باور نمیکنم....

من این نبودم....این نیستم....و این نخواهم ماند....

وبلاگ میجنگم کلمه ...

پله پله تا ملاقات خدا...

حافظمو از دست دادم گویا... دیگه واقعا پنج دقیقه قبلمم یادم نمیاد... اونقدر تو این مدت تحت فشار روحی بودم که کلن گیج میزنم... کوچولوی من داره قربانی حال بد من میشه... و من متنفر شدم... مشاورم گفت شاید پله پله تا ملاقات خدا...ادامه مطلب

از یه وبلاگ جایی کلمه به بعد دیگه حرفی برای گفتن نداری....

ساکت بودن رو به خیلی حرفا ترجیح میدی....

.

 باید از سمت خدا معحزه نازل بشود تا دلم باز دلم باز دلم دل بشود.....

.

پودر شدم

تمام

پله پله تا ملاقات خدا...

حال وبلاگ عجیب کلمه ی دارم...

احساس میکنم گمشدم...خوابای وبلاگ عجیب کلمه ی میبینم...

در تمام طول زندگیم به هیچکس به اندازه تو غبطه نخوردم...آقا محسن حججی...

پله پله تا ملاقات خدا...

هر از چند گاهی آرزوهایم را خط خطی می کنم...میگم دیگه بزرگ شدم...کودک درونم گریه می کنه و پاهاشو به دیوار می کوبه ولی بهش توجه نمی کنم.... از دست خودم خسته شدم...از اینکه منتظر می شینم تا دیگران برام کاری بکنند یا مشکلاتمو حل کنن....هر دو سه روز یه بار قاطی می کنم...وضعیتم به حد نامطلوبی رسیده...حتی پله پله تا ملاقات خدا...ادامه مطلب